woensdag 25 juli 2012

Tafelberg

De Tour de France 2012 is voorbij, maar de serie wielergedichten nog niet.

De eerste bergetappe van mijn eigen Tour ging via de Tafelberg en de Posbank :
© De Posbank

Vanuit de verte uitnodigende heuvels
met groene boomtoppen en grijsblauwe luchten,
waarachter een voorjaarszon vriendelijk knipoogt.
Dichterbij het langzaam stijgende zwarte asfalt dat
steeds zwarter en dichterbij lijkt te zijn.

Bomen en steile kanten aan weerszijden
afgewisseld door modderige plekken,
waar ’s avonds everzwijnen wroeten,
zijn stille toeschouwers zonder applaus.

De tred op de trappers wordt trager
en zwaarder malen de benen rond.
Een bocht naar links omhoog,
een bocht naar rechts weer omhoog.

Zo steunt en stampt de toerfietser
meter na meter omhoog
om na de volgende bocht
uit te moeten wijken voor een auto,
die de bochten wat ruimer neemt dan normaal.

Eindelijk, na heel wat klimmetjes en bochten krijgt
hij zijn beloning.
Geen lintje, medaille of oorkonde,
maar een uitzicht over de glooiende hellingen
richting Rheden met in de verte de Neder-Rijn, die
als een zilveren snoer blinkt in opeens de volle zon.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten